آخرین جلسه کارگاه آموزشی آفزایش کیفیت زندگی با موضوع «اختلال شخصیت» در سال ۱۴۰۰به‌صورت مجازی برگزار شد

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دفتر امور ایثارگران، آخرین جلسه کارگاه مجازی افزایش کیفیت زندگی یکشنبه ‌شب ۱۷ بهمن ۱۴۰۰ با موضوع«اختلال شخصیت» برگزار شد.

در این وبینار که عده ی کثیری از دانشجویان، کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگا ه علوم پزشکی تهران و میهمانانی از دانشگاه های دیگر در سراسر کشور حضور داشتند. دکتر غزل پورنسائی عضو هیئت‌علمی ضمن اشاره به مبحث جلسه گذشته با موضوع اختلال شخصیت در روانشناسی تاکید کرد: مبتلایان اختلال شخصیت در مواجهه با افراد مختلف در شرایط، زمان ها و مکان های مختلف رفتاری یکسان دارند و چون بیماری خود را قبول ندارند، پاسخ به درمان در این افراد به سختی و در دراز مدت اتفاق می افتد؛ بنابراین باید تحت نظر روانپزشک و روانشناس ماهر در زمینه اختلال شخصیت قرار بگیرند.

این روانشناس فرد مبتلا به پارانوئید را افرادی شکاک و منزوی تعریف کرد و آنها را به دو دسته تقسیم کرد و گفت: دسته اول افرادی هستند که اختلال پارانوئید را ژنتیکی از والدین خود به ارث برده اند و دسته دوم افرادی هستند که تجارب بسیار دردناک جسمی یا عاطفی و یا جنسی در دوران کودکی خود داشته اند و یا توجه و حمایت بیش از اندازه والدین را در کودکی داشته اند که به مرور باعث شده فرد دنیا را محیطی نا امن بداند.

سخنران  با ذکر این نکته که فرد پارانوئید دنیا را کاملا سیاه می بیند روش برخورد با این افراد را اینگونه تشریح کرد:

• محیط برای فرد پارانوئید حداقل تنش را داشته باشد چون در این شرایط ممکن است با ایجاد حس ناامنی خاطرات آزاردهنده کودکی در او تداعی و تقویت شود.
• به دلیل ویژگی عدم اعتماد به نفس و ترس از تحقیر دیگران در فردپارانوئید باید مرتب با ذکر ویژگی های فردی مثبت او را تشویق کنیم.
• فرد پارانوئید به دلیل ظن و گمان بد به اطرافیان پرخاشگر است، برای مهار خشم آنها به جای تایید و یا تکذیب مستقیم آنها با جملاتی مثل بخشنده باش و صبور باش سعی می کنیم علل خشم را از بین ببریم.

بطور کلی در برخورد با افراد پارانوئید نباید تفکرات منفی آنها را تایید و یا تکذیب کنیم بلکه سعی می کنیم در دراز مدت نظر او را نسبت به دیگران تغییر دهیم.

وی در پایان جلسه بطور خلاصه به علایم و نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوئید اشاره کرد و گفت: فرد مبتلا به اسکیزوئید عدم توانایی در ابراز هیجانات خود دارد، از دیگران فاصله می گیرد، با افراد خانواده فاصله می گیرد، فعالیت های انفرادی انتخاب می کند. افراد مبتلا به اختلال اسکیزوئید بر خلاف اختلال شخصیت اجتنابی اصلا تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران ندارند.

دکتر پورنسائی در طول کارگاه به سوالات حاضرین در جلسه پاسخ داد.

لازم به ذکر است جلسات آموزشی افزایش کیفیت زندگی در سال ۱۴۰۰ پایان یافته و ادامه این کارگاه ها سال ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد