اربعین است. چهل روز است که گلهای خوشبوی محمدی از باغستان خویش جدا گشتهاند و باغبان خود را تنها نهاده است. عاشورا روزی بود که امام حسین (ع) برای احیای دین جدش رسول خدا قیام کرد و اربعین روزی است که اهلبیت امام حسین در همان سال و شیعیان برای به یادماندن آن قیام در هرسال، عزاداری برپا میدارند. در هرروز از این چهل روز، روزی نبوده است که سختیای بر اسرای کربلا وارد نشود. از آن روز که زینب بین قتلگاه و تل زینبیه میدوید؛ از آن روز که بچهها را زیر پروبال میگرفت؛ از آن روز که به لشکریانی که قصد جان امام زینالعابدین را داشتند، اجازه نداد دست بهسوی او دراز کنند؛ از آن روز که یزید را رسوا کرد و هرکه سخنان او را شنید، گفت از صحبت کردن و خطابه آتشینش معلوم است که حقا که دختر علی بن ابیطالب علیهالسلام است. از آن روز که مظلومیت آنها آشکار شد و… برپاداشتن عزاداری در روز اربعین از همه آن روزها نشان دارد.