امشب به خاندانی که فخر دوعالم است، زینت‌بخشی دانا و بردبار عطا می‌شود. خداوند به مردی که خود مایه زینت جهانیان است، زینتی زیبا می‌بخشد. آری زینب به دنیا می‌آید تا زیبنده مقام دختر بودن علی علیه‌السلام باشد. عقیله ای پا به جهان می‌گذارد که بنی‌هاشم به وجودش مفتخر شود و نمونه بانویی شود که کامل‌کننده قیامی باشد که برای زنده نگه‌داشتن دین برپا شد. ولادت دردانه‌ای چنین را به همه شیعیان تبریک عرض می‌کنیم.
ولادت زینب (س) ظهور ستاره‌ای درخشان در میان کواکب آسمان معصومین است. امروز زینب کبری مظهر عاطفه و مهر، معرفت و ایمان و منادی انسانیت پا در جهان می‌گذارد. روز ولادت این بانو را که لطافتش یاس را، عظمتش کوه‌های استوار را، پاکی‌اش آیینه را و زلال بودنش آب هزارچشمه روان را به یاد می‌آورد تبریک عرض می‌کنیم.
تبریک، تبریک، تبریک. امروز هزار تبریک خاص باید گفت، چراکه در خانه مرتضی علی (ع) برای سومین مرتبه جشن و سرور برپا است. فاطمه (س) دختری همچون نور به تاریکی دنیا می‌بخشد. فرشتگان دررفت و آمد و هلهله هستند. نوزادی شیرین پا به جهان می‌گذارد که گریه‌ها و ناآرامی‌هایش در آغوش برادرش حسین آرام می‌شود. این است زینب…
از پدری چون علی (ع) و مادری چون فاطمه (س)، یعنی از صاحب ذوالفقار و سرور زنان دوعالم مرواریدی درخشان به دنیا آمده است. دختر پیامبر صاحب دختری شده است. از پیامبر می‌خواهند نامی برای او انتخاب کند. نامی که او انتخاب می‌کند بامسما و درخور و برازنده اوست: زینت پدر! ولادت حضرت زینب بر همه شیعیان مبارک باد.
گلزار خانه علی و فاطمه به سومین گل آراسته می‌شود. چشم می‌چرخانم و دنیا و مافی‌ها را غرق در شادی می‌بینم. گویا زمین و آسمان سرمست هستند و ولادت مونس و یار حضرت حسن مجتبی و حامی حضرت حسین را خوش‌آمد می‌گویند. زهرا شادمان است که پسرانش برای روزهایی که او دیگر نیست، غمخواری صبور و مهربان دارند.
زینب کبری در عالم هستی نمایان می‌شود؛ بلبل در ستایش زینب ترانه می‌سراید و پروانه پر می‌زند تا شیفتگی خود را نشان دهد. به سبک بلبل و پروانه این ولادت خجسته را تبریک می‌گوییم.
ای اهل عالم! مدینه در شورونشاط غرق است. خداوند دیوان خلقت را زینت و شکوهی بخشیده است. پس از زهرا دختری آمده است که از او نشان دارد. ساقی کوثر علی و خود کوثر فاطمه است و زینب خیر کثیری است که مهربان دادار جهانیان به این دو بخشیده است.
