یکی از زیباترین و والاترین واژه‌ها، واژه وحدت و برادری است. برادری و وحدتی که پیامبر رحمت در استمرار رسالت دیگر انبیای عظام برای جوامع بشری به ارمغان آورد. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آلِ وصلم مهاجرین و انصار را به میثاق اخوت و عقد برادری فراخواند و بدین‌سان گل بانگ وحدت برای نخستین بار در فضای مدینه طنین افکند و دل‌وجان قرون و اعصار را نوازش داد و عطر دل‌انگیز آن مسلمانان را مدهوش خویش ساخت. سنگ زیرین بنای اتحاد و همبستگی اسلامی نهاده شد و ارزش‌های متعالی اسلامی و برادری و اتحاد، جانشین ارزش‌های پوچ و خیالی جاهلی شد. آری پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله وسلم با استناد به آیات قرآن، جوامع اسلامی را به اعتصام به حبل متین الهی و پرهیز از تفرقه و تشکیل امت واحده در سایه عبودیت اللّه، دعوت کرد. مسلمانان نیز در پرتو عمل به این دعوت و حرکت در طریق وحدت، متحد شدند و بر دشمنان چیره شدند و دیری نپایید که شاهد فتح و پیروزی را در آغوش کشیدند.
. چه خوش بود آن روزهایی که اصحاب پیامبر گرامی صلی‌الله علیه و آله وسلم با همه نظرهای متفاوتی که با یکدیگر داشتند گرداگرد شمع وجود آن نور مقدس حلقه می‌زدند و از شجره نبوت، نور هدایت را اقتباس می‌کردند. چه صفابخش بود محفل‌هایی که در مسجدالنبی صلی‌الله علیه و آله وسلم تحقق‌بخش اولین مصادیق آیه شریفه «و امر هم شوری بینهم» بود. چه شورانگیز بود پیمان برادری بین مهاجران و انصار که گره زننده آن، رسول رب‌العالمین و دستاورد آن، ایثارهای صحنه‌های جنگ و فداکاری‌های پشت آن صحنه‌ها شد. چه معطّر بود نسیم وحدت امت در آن عصر که از مُشک وحی بر گلبرگ‌های پیکر امت می‌وزید. یاران! اکنون‌که به برکت انقلاب شکوهمند اسلامی ایران زمینه گسترش اندیشه تقریب و وحدت سیاسی جهان اسلام بیش‌ازپیش فراهم‌شده است، بیایید به پیروی از رسول اسلام، دست اخوت به یکدیگر داده، باهم دلی و صمیمیت، بسیاری از مشکلات جهان اسلام را حل کنیم. بیایید همه‌مان منادیان راستین همبستگی جوامع اسلامی‌مان باشیم.
بزرگ‌ترین دستاورد رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله وسلم ایجاد الفت و اتحاد در میان مردمی متفرق و پراکنده بود؛ مردمی که به‌واسطه تعصبات جاهلی به جان هم افتاده، در حال سقوط بودند و پیامبر با تعالیم اسلامی همه را متوجه خدای یگانه کرد و امتیازات موهوم از قبیل مال و ثروت و نژاد و رنگ و حسب و نسب و امثال آن‌ها را از میان برداشت و تنها تقوا، علم و مجاهدت را ملاک برتری و فضیلت دانست. علی علیه‌السلام نیز همواره به اصحابش گوشزد می‌کرد که قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانند تا پس از الفت و اتحاد به تفرقه و اختلاف گرایش پیدا نکنند. در خطبه ۹۶ نهج‌البلاغه، آن حضرت با برشمردن برخی از فضایل رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله وسلم می‌فرماید: «دل‌های نیکوکاران شیفته او گشت. عنان دیده‌ها به‌سوی او متوجه شد. به برکت وجودش خداوند کینه‌های دیرینه را دفن کرد، شعله‌های عداوت را فرونشاند و مردم را با یکدیگر الفت داد و برادر ساخت».
