دیدار مشاور رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در امور ایثارگران با زینب موسوی از آسیب‌دیدگان حمله ددمنشانه رژیم صهیونی

به گزارش روابط عمومی دفتر امور ایثارگران دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر احسان مقیمی مشاور رئیس دانشگاه در امور ایثارگران به همراه حجت‌الاسلام ابوالفتح غفاری معاون دفتر نهاد رهبری و دکتر ابوالفضل نجاریان مشاور اجرایی معاونت غذا و دارو، دکتر پروین مجدی‌نسب مسئول ایثارگران معاونت غذا و دارو، دکتر اکبر احمدی معاون امور ایثارگران و جمعی دیگر از همکاران با زینب موسوی فرزند شهید و از همکاران معاونت غذا و دارو که در نتیجه حمله ددمنشانه رژیم صهیونی زیر آوار مانده بودند، دیدار کردند.
دکتر مقیمی ضمن شکر به درگاه الهی به‌ دلیل عنایت او در اهدای زندگی مجدد به سرکار خانم موسوی و تجلیل از صبر و مقاومت این فرزند گرامی شهید تأکید کرد: این ایام و روزهایی که به نام مقدس اباعبدالله الحسین (ع) و یاران با وفایشان است، می‌شنویم که بر امام حسین (ع) و خانواده او مصائب و بلایای زیادی از طرف یزید و یزیدیان وارد شده و آل الله بر این مصائب صبر کردند و جمله زیبای حضرت زینب سلام‌الله‌علیه در تارک تاریخ می‌درخشد که "ما جز زیبایی ندیدیم" و همه اذعان داریم که مقربان الهی سخت‌تر امتحان می‌شوند و با صبر بر این بلایا قطعاً خداوند اجر و ثواب بزرگ‌تری عطا خواهد کرد.
مشاور رئیس دانشگاه افزود: با اتفاقات سخت این روزها فرهنگ اصیل ایرانی‌اسلامی نمود بیشتری پیدا کرد و مردم با حضور پر شورتری در مجالس عزاداری دهه محرم شرکت نمودند و ذکر مصیبت و نوحه‌سرایی مداحان را بیشتر و بهتر درک کردند.
حجت‌الاسلام غفاری تقویت باورها و ایمان را از لازمه‌های صبر دانست و با اشاره به آیات قران کریم و ماجرای رهایی حضرت موسی و یارانش از ستم فرعون گفت: اگر به باور و یقین الهی برسیم و او را همیشه در سختی‌ها در نظر بگیریم، قطعاً خداوند یاری‌رسان ما خواهد بود و دست ما را در سختی‌ها خواهد گرفت.
موسوی ضمن تشکر از حضور مسئولان دانشگاه و توجه و عنایت آنها واقعه پیش‌آمده را این‌گونه شرح داد: زمانی که به ما حمله شد، همسرم در حیاط بود؛ من ناگهان لرزش شدید شیشه‌ها و پنجره‌ها را دیدم، به سقف نگاه کردم و حس کردم هر آن روی سرم آوار می‌شود، به گوشه‌ای خودم را کشیدم و ساختمان فرو ریخت. خب به‌خاطر شرایط جسمی و بیماری‌ام با وحشت زیاد جیغ می‌کشیدم و همسرم و امدادگران از این طریق مرا پیدا کردند و نجات دادند؛ بلافاصله به بیمارستان اعزام شدم. پس از بررسی‌ها مشخص شد آسیب جدی و شکستگی ندارم، ترخیص شدم و به همسرم گفتند: می توانی خانمت را ببری. آن لحظه واقعاً سخت بود که همسرم با غمی سنگین گفت: کجا ببرم؟! اینها خانه مان را زدند. اینها وجدان ندارند!
خانه‌مان بیش از نود درصد تخریب شده بود همه چیزمان از بین رفت به‌ناچار و با کمک دولت، مدتی در یکی از هتل‌ها اسکان یافتیم تا ببینیم در آینده برایمان چه تصمیمی گرفته می‌شود.
موسوی با اشاره به اینکه این تجربه سخت دومین تجربه او از جنگ بود، از تجربه اولش در زمان کودکی می‌گوید: علی‌رغم اینکه اهل تهران و ساکن تهران بودیم، پدرم به دلیل حضور تقریباً دائمی در جبهه‌های جنگ در دوران هشت سال دفاع مقدس خانواده را با خود به مهاباد برد و من کودکی‌ام و کلاس اول ابتدایی را در مناطق جنگی تجربه کردم.
این فرزند شهید نحوه شهادت پدرش را این‌گونه شرح داد: پدرم جانباز شیمیایی بود که در اثر همین جراحات در سال ۸۸ به شهادت رسید. پدرم همیشه بر تکلیف و دین خود بر میهن اسلامی تأکید داشت و ما را از هرگونه سهم‌خواهی از این نظام برحذر می‌کرد.
زینب موسوی با تأکید و اهمیت بر دو مسئله امنیت و روضه بر امام حسین (ع) این دو را ضامن دوام و بقای همه ملت ایران دانست.
در این دیدار ضمن بیان خاطرات دوران دفاع مقدس و حملات رژیم بعثی، از مقاومت مردم ایران عزیز در همه دوران از جمله استقامت مثال‌زدنی مردم جنوب کشور و شهر دزفول، همچنین همراهی و پشتیبانی آنان از رزمندگان دفاع مقدس هشت ساله تجلیل شد.